ΠΕΡΙ(ΗΘΙΚΗΣ) O ΖΥΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΟΣ! Ο ΠΕΛΕΚΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ! ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟ!

Η αποκρυπτογράφηση του σήμερα κρύβεται στο παρελθόν. Ο καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας στοΠανεπιστήμιο Αθηνών Βασίλης Καραποστόλης στο βιβλίο του «Διχασμός και Εξιλέωση - Περί πολιτικής ηθικής των Ελλήνων» 

Η ηθική είναι της μόδας, αλλά έχει χάσει το νόημά της («το νόμιμο είναι και ηθικό», παιδιά πολιτικών διορίζονται «νόμιμα» με νόμους που ψήφισαν οι πατεράδες τους...!). Βομβαρδιζόμαστε από σκάνδαλα, θεωρούμε ότι κυβερνά μόνιμα και συναινετικά η απάτη. Αυτή η στρέβλωση έχει περάσει και στην κοινωνία. Υπάρχει σωτηρία;

Η ευθύνη των κοινωνικά αδύναμων είναι εξ ορισμού μικρότερη απ’ αυτή των κρατούντων. Η πολιτική ηγεσία είχε και τη δυνατότητα και την υποχρέωση να προνοήσει – και δεν το έπραξε. Απ’ αυτή την άποψη δεν υπήρξε πραγματική ηγεσία στη χώρα. 

Άλλο ηθική και άλλο ηθικολογία. Με την ηθική δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. Κανένα άτομο και κανένας λαός δεν μπορεί να ζήσει για πολύ καιρό απαλλαγμένο από τα ερωτήματα: 

«Τι είναι καλό για μένα, για τους άλλους, για όλους;». Η  απατεωνιά είναι πολύ συχνή στην Ελλάδα, το γνωρίζει ο καθένας αυτό, από την άλλη όμως είναι αρκετά ισχυρή και η επιθυμία για «καλό όνομα», εκτίμηση, περιωπή. Τα δυο αυτά δεν συμβιβάζονται μεταξύ τους, μολονότι ο απατεώνας θα ήθελε να έχει και λεφτά και ένα όνομα χωρίς λεκέδες.

Το μόνο που μένει είναι η οικογένεια και το σχολείο να  εξηγήσουν στους νεότερους ότι υπάρχει  κι ένας άλλος  δρόμος, αυτός που οδηγεί σε λιγότερα λεφτά και καθαρότερο όνομα

Και ας μην ξεχνάμε ότι το όνομα  ενός ανθρώπου ζει περισσότερο από τον ίδιο. Η πίστη, βέβαια, στην αθανασία έχει υποχωρήσει, παραμένει ωστόσο σε αρκετούς ακόμη η ανάγκη να ξεπεράσουν τα όρια  της απλής επιβίωσης, να  αφήσουν τα ίχνη τους στη συλλογική μνήμη.

Αυτό είναι το καλό όνομα. Μια αγαθή φήμη που βοηθά τον άνθρωπο να αντέξει το φόβο του θανάτου. Τον βοηθά περισσότερο από το χρήμα. Αλλά για να το πουν αυτό οι γονείς και οι δάσκαλοι στα παιδιά, πρέπει πρώτα να το πιστέψουν οι ίδιοι.