Ευτελίζοντας τη δημοκρατία
Nikos Libertas / SOOC
Πριν από μερικές ώρες δημοσιεύτηκε στο φύλλο της κυβέρνηση η τελευταία (ελπίζουμε) Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του Κάρολου Παπούλια με την οποία παρατείνεται για δύο ακόμα μήνες το μνημόνιο. Αλλά για ποιο ακριβώς λόγο χρειάστηκε να ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία είπαμε;
Του Κώστα Εφήμερου
Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι πέρασε όλα τα δύσκολα μέτρα με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) εξαιτίας της «έκτακτης ανάγκης» και για «την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων των δεσμεύσεων της στους δανειστές». Αυτή τη φορά όμως η κυβέρνηση του κύριου Σαμαρά θα πρέπει να μας εξηγήσει γιατί δεν έφερε την παράταση του μνημονίου ως τροπολογία στο νομοσχέδιο που ψηφιζόταν σήμερα. Κάτι που έκανε άλλωστε για ένα σωρό άλλα ζητήματα καταθέτοντας 80 τροπολογίες στα νομοσχέδια που ψηφίζονται (η ψηφίστηκαν) τις τελευταίες -καθώς φαίνεται- ημέρες της κυβέρνησης.
Κι αν η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει αποδείξει ότι δεν την ενδιαφέρει η ποιότητα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μήπως έχει να μας απαντήσει γιατί δέχτηκε να την υπογράψει ο εγγυητής της, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που τον Αύγουστο με θλίψη διαπίστωσε το πλήγμα που δέχτηκε η δημοκρατία κατά την θητεία του;
Και επειδή κανείς δεν πρόκειται να απαντήσει να επιχειρήσουμε να δώσουμε εμείς μια απάντηση: Επειδή η κυβέρνηση δεν ήθελε να βάλει τους βουλευτές στους οποίους κάνει μασάζ για να ψηφίσουν το Σταύρο Δήμα στον άχαρο ρόλο να βροντοφωνάζουν «Ναι σε όλα» λίγες μόλις ημέρες πριν την 2η ψηφοφορία για ΠτΔ.
Το ισχύον Σύνταγμα επιτρέπει με το άρθρο 44 στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να εκδίδει πράξεις σε περιπτώσεις «έκτακτης ανάγκης» και «εξαιρετικά επείγουσες» που γίνονται αυτόματα νόμοι του κράτους χωρίς να χρειάζεται πρώτα η ψήφισή τους από το κοινοβούλιο. Οι ΠΝΠ πρέπει να εισαχθούν εντός 40 ημερών στη Βουλή και να ψηφιστούν το αργότερο εντός 3 μηνών από την κατάθεσή τους αλλιώς παύει η ισχύ τους.
Το άρθρο γράφτηκε σαφέστατα για περιπτώσεις πολέμου και εξαιρετικά ακραίων θεομηνιών που θα έκαναν αδύνατη την ομαλή σύγκλιση της Βουλής. Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ωστόσο ξεχείλωσαν την ερμηνεία του άρθρου και δημιούργησαν ένα μηχανισμό παραγωγής «βασιλικών διαταγμάτων» για να αποφύγουν την αποτυχία μέσα στο κοινοβούλιο. Οι ΠνΠ όταν φτάνουν στη βουλή (της ΕΡΤ δεν έφτασε ποτέ) εντάσσονται σε ένα μόνο άρθρο μαζί με άλλες 100 διατάξεις και οι βουλευτές της συγκυβέρνησης εκβιάζονται να τις υπερψηφίσουν.
Ο Κάρολος Παπούλιας δεν έδωσε δεκάρα τσακιστή για το πνεύμα του νομοθέτη και αποφάσισε να ακολουθήσει πειθήνια την διασταλτική τυπική του ερμηνεία υπογράφοντας 45 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου από το τέλος του 2009 μέχρι σήμερα.
Κατά τα άλλα εμείς θα συνεχίσουμε να ακούμε τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο να κατηγορούν την αντιπολίτευση για «ευτελισμό του Συντάγματος» επειδή δεν θέλουν Πρόεδρο ευρύτερης αποδοχής και οδηγούν τη χώρα στο γκρεμό μέσω των εκλογών.
Φτάνουν δηλαδή να θεωρούν ευτελισμό των θεσμών τις εκλογές. Τόσο πολύ έχουν τυφλωθεί από την έπαρσή (ή την εθελοδουλεία τους).
Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι πέρασε όλα τα δύσκολα μέτρα με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) εξαιτίας της «έκτακτης ανάγκης» και για «την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων των δεσμεύσεων της στους δανειστές». Αυτή τη φορά όμως η κυβέρνηση του κύριου Σαμαρά θα πρέπει να μας εξηγήσει γιατί δεν έφερε την παράταση του μνημονίου ως τροπολογία στο νομοσχέδιο που ψηφιζόταν σήμερα. Κάτι που έκανε άλλωστε για ένα σωρό άλλα ζητήματα καταθέτοντας 80 τροπολογίες στα νομοσχέδια που ψηφίζονται (η ψηφίστηκαν) τις τελευταίες -καθώς φαίνεται- ημέρες της κυβέρνησης.
Κι αν η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει αποδείξει ότι δεν την ενδιαφέρει η ποιότητα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μήπως έχει να μας απαντήσει γιατί δέχτηκε να την υπογράψει ο εγγυητής της, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που τον Αύγουστο με θλίψη διαπίστωσε το πλήγμα που δέχτηκε η δημοκρατία κατά την θητεία του;
Και επειδή κανείς δεν πρόκειται να απαντήσει να επιχειρήσουμε να δώσουμε εμείς μια απάντηση: Επειδή η κυβέρνηση δεν ήθελε να βάλει τους βουλευτές στους οποίους κάνει μασάζ για να ψηφίσουν το Σταύρο Δήμα στον άχαρο ρόλο να βροντοφωνάζουν «Ναι σε όλα» λίγες μόλις ημέρες πριν την 2η ψηφοφορία για ΠτΔ.
Το ισχύον Σύνταγμα επιτρέπει με το άρθρο 44 στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να εκδίδει πράξεις σε περιπτώσεις «έκτακτης ανάγκης» και «εξαιρετικά επείγουσες» που γίνονται αυτόματα νόμοι του κράτους χωρίς να χρειάζεται πρώτα η ψήφισή τους από το κοινοβούλιο. Οι ΠΝΠ πρέπει να εισαχθούν εντός 40 ημερών στη Βουλή και να ψηφιστούν το αργότερο εντός 3 μηνών από την κατάθεσή τους αλλιώς παύει η ισχύ τους.
Το άρθρο γράφτηκε σαφέστατα για περιπτώσεις πολέμου και εξαιρετικά ακραίων θεομηνιών που θα έκαναν αδύνατη την ομαλή σύγκλιση της Βουλής. Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ωστόσο ξεχείλωσαν την ερμηνεία του άρθρου και δημιούργησαν ένα μηχανισμό παραγωγής «βασιλικών διαταγμάτων» για να αποφύγουν την αποτυχία μέσα στο κοινοβούλιο. Οι ΠνΠ όταν φτάνουν στη βουλή (της ΕΡΤ δεν έφτασε ποτέ) εντάσσονται σε ένα μόνο άρθρο μαζί με άλλες 100 διατάξεις και οι βουλευτές της συγκυβέρνησης εκβιάζονται να τις υπερψηφίσουν.
Ο Κάρολος Παπούλιας δεν έδωσε δεκάρα τσακιστή για το πνεύμα του νομοθέτη και αποφάσισε να ακολουθήσει πειθήνια την διασταλτική τυπική του ερμηνεία υπογράφοντας 45 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου από το τέλος του 2009 μέχρι σήμερα.
Κατά τα άλλα εμείς θα συνεχίσουμε να ακούμε τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο να κατηγορούν την αντιπολίτευση για «ευτελισμό του Συντάγματος» επειδή δεν θέλουν Πρόεδρο ευρύτερης αποδοχής και οδηγούν τη χώρα στο γκρεμό μέσω των εκλογών.
Φτάνουν δηλαδή να θεωρούν ευτελισμό των θεσμών τις εκλογές. Τόσο πολύ έχουν τυφλωθεί από την έπαρσή (ή την εθελοδουλεία τους).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου